Μια εκπληκτικά αξιολάτρευτη λάσπη, με τις λαχταριστές κλειδαριές της και το αγγελικό της προσωπείο, βρισκόταν στα πρόθυρα να ζήσει την ιεροτελεστία της διέλευσης.Η αθώα στενή της τρυπούλα, ανέγγιχτη και λαχταρούσα τη διείσδυση, ήταν το απόλυτο φετίχ για έναν άντρα που απολάμβανε τη συγκίνηση των ξεπαρθενιασμένων παρθένων.Καθώς η προσμονή κορυφωνόταν, περιποιήθηκε σχολαστικά τη λεπτή περιοχή, εξασφαλίζοντας ότι κάθε τρίχα αφαιρούνταν για να εκτεθεί η παρθένα ροζ μαργαριτάρι από κάτω.Η στιγμή έφτασε, και με ένα απαλό αλλά σταθερό άγγιγμα, βυθίστηκε μέσα της, σπάζοντας τον υμένα υμένα σε μια συμφωνία ηδονής και πόνου.Αυτή η αρχή της μεταμόρφωσης, από την αρχή της παρθενίας, σε μια έντονη απώλεια της παρθενιάς γυναίκας, αγκαλιάζει την έντονη ηδονή που έρχεται με την παρθενία της.